Volumia! - Relativiteit текст и перевод песни
На странице представлены текст и перевод с голландского на русский язык песни «Relativiteit» из альбомов «Collections» и «Puur» группы Volumia!.
Текст песни
Hij zoekt een stok om mee te spelen Gaat niet naar school zoals zo velen Hij loopt op zijn blote voeten door het zand Met zijn kleine zusje huilend aan zijn hand Waar is hij beland? Zij zoekt een tak om mee te vegen Woont in een huis van gevonden stenen Ze is al heel haar leven ondervoed En hoe oud ze is weet ze niet zo goed En opeens komt daar die lach Want ze leven met de dag Ze laten zich niet leiden door hun leed Ze zien alles relatief Want het leven is hun lief Ze zorgen dat hun hart het niet begeeft Hij zoekt wat hout om te verkopen Moet op het land uren lopen Hij hoopt dat het gaat regenen vandaag En of de oogst het haalt is nu nog maar de vraag En opeens komt daar die lach Want ze leven met de dag Ze laten zich niet leiden door hun leed Ze zien alles relatief Want het leven is hun lief Dat is iets wat men bij ons wel eens vergeet We zijn het kwijt, we zijn het kwijt We zijn het kwijt, we zijn het kwijt Relativiteit En waar blijft bij ons die lach Hij wordt minder elke dag We vergeten waar het allemaal om draait Zoek het kind weer in jezelf Zie het leven als een spel Zorg dat het niet zomaar overwaait Het leven is dun gezaaid Het leven is dun gezaaid
Перевод песни
Он ищет палку, с которой можно поиграть. Не ходит в школу, как многие. Он ходит босиком по песку Со своей сестренкой, плача на руке. Где же он оказался? Она ищет ветку, с которой можно подметать. Живет в доме из найденных камней, Она недоедает всю свою жизнь. И она не знает, сколько ей лет. И вдруг появилась улыбка, Потому что они живут днем, Когда не дают своим страданиям вести их. Они видят, что все относительно Жизни-это их любовь, Они убеждаются, что их сердца не выдают. Он ищет дров на продажу. Он должен идти по земле часами, Надеясь, что сегодня пойдет дождь. И делает ли это жатва, теперь это просто вопрос, И внезапно появляется эта улыбка, Потому что они живут с днем, Когда они не позволяют своим страданиям вести их. Они видят, что все относительно Жизни-это их любовь, Которую мы иногда забываем. Мы потеряли его, мы потеряли его. Мы потеряли его, мы потеряли его. Относительность. И где же эта улыбка? Он становится все меньше с каждым днем, Мы забываем, в чем дело. Найди ребенка в себе снова. Думай о жизни, как о игре, Убедись, что она не просто взорвется. Жизнь тонка. Жизнь тонка.