Viikate solistinaan Topi Sorsakoski - Hautajaissydän текст и перевод песни
На странице представлены текст и перевод с финского на русский язык песни «Hautajaissydän» из альбома «Hautajaissydän» группы Viikate solistinaan Topi Sorsakoski.
Текст песни
Päivä päättyy hurmeiseen punaan Hurmaavampaan purppuraan Silti seisoo naulittuna Hahmo suruisen prinsessan Harvoin puhuu, harvemmin hymyilee Hää valssit häntä ei vie Sydän ystävinään saatto väk', kirkkomaa ja hiekkainen tie Lailla päivänkorennon liitää hän päällä vaienneen ve’en kun pilvien viulut hetkeksi tanssiin saattelee Ja kun musiikki päättyy, hän laskee päästänsä hiljaisen seppeleen josta auringon kukat ja kuutamon viljat varisee Akkunalla pisara veren, kruunu keisarin seuranaan Sydämmessä on pauhu veren, rantakalliot kasvoinaan Hän hennoilla harteillaan kantaa mekkoa kuin maailmaa Perintönään raskas mieli on ja aatosten autiomaa Lailla päivänkorennon liitää hän päällä vaienneen ve’en kun pilvien viulut hetkeksi tanssiin saattelee Ja kun musiikki päättyy, hän laskee päästänsä hiljaisen seppeleen josta auringon kukat ja kuutamon viljat varisee Lailla päivänkorennon liitää hän päällä vaienneen ve’en kun pilvien viulut hetkeksi tanssiin saattelee Ja kun musiikki päättyy, hän laskee päästänsä hiljaisen seppeleen josta auringon kukat ja kuutamon viljat varisee pois varisee…
Перевод песни
День заканчивается сладким красным, * для более очаровательного пурпурного * Все еще стоя пригвожденным, Характер грустной принцессы Редко разговаривает, редко улыбается. Она не будет вальсировать, * сердце как друзья, * церковный двор и песчаная дорога, Как дневной полет на вершине его тишины, * когда облака опустятся * И когда музыка замирает, он опускается в безмолвный венок из своей головы, где цветы солнца и лунное зерно увенчиваются батареей, капля крови, корона с императором, в сердце крови рев, морские скалы на его лице, он носит на своих нежных плечах платье, подобное миру, тяжелый разум-его наследие, и пустыня мысли, как дневной полет на вершине его тишины, когда облака садятся . И когда музыка останавливается, он опускается в безмолвный венок из своей головы, где цветы солнца и лунное зерно увенчиваются, Словно дневной полет на вершине его тишины, когда облака садятся . И когда музыка замирает, он опускается в безмолвный венок из своей головы, где увенчиваются цветы солнца и зерна Луны. это коронационный час ...