Negura Bunget - II текст и перевод песни
На странице представлены текст и перевод с английского на русский язык песни «II» из альбома «N Crugu Bradului» группы Negura Bunget.
Текст песни
Catre sipotu da piatra, din padurea deasa, deasa si intunecoasa Pleca dimineata, pa roua, pa ceata, pa roua nepascuta, Cu roua-n picioare, cu ceata-n spinare. Opspe suliti pin-n apus. Sus la naltu cerului, la razele soarelui, 'n revarsatu zorilor La greu coboris, verde alunis, galban paltinis. Foaie da mugur da stinjen eu is baci aci la munte. Cind rasare mindru soare ias cu turma pe razoare, Cind rasare mindra luna zic, codrului noapte buna, Si ma leagana frunza, si m-adoarme lin doina, Si ma leagana gindu, si m-adoarme fluieru. Mindra matraguna, iarb-a padurii, floarea padurii, lasa-ma sa te culeg, Sub claru lunii, 'n mijlocu padurii, din gradina Dinsalor. La mijloc da noapte deasa, luna singura dascoasa, vraja sigura sa iasa. Stapinele ale vintului, Dusmanele ale pamintului Stati in urma-mi, calea da mi-i da, vraja da la sine sa facea. Pe nalt virf da magura, ceata si negura Da jos, jos din vale, pina hat… in zare… Si din munte-n munte, si din plai in plai, pina-n piatra-n piatra, (Muntii cu risii, codrii cu ursii, magurile cu fiarele, bitcele cu ciutele Stincile cu vulpile, dumbravi cu izvoarele, tati adinc priveau… si sa minunau. In vinturi si-n volburi, din vinturi aruncat, si trimes, in putu cu jgheab Sa masoare pamintu, pamintu cu umbletu, si ceru cu cugetu. Si pre calea ratacitilor, inspre Ursu Mare… 'n Tara da Sus. Ceru megies, sfatosenia graieste. (Codru sa cutremura, ulmi si brazi sa clatina, fagi si paltini sa pleca, Fruntea da i-o racorea, mina da i-o saruta si cu freamat da-l plingea.) Sa masoare pamintu, pamintu cu umbletu, si ceru cu fulgeru. In cringu cerului, din sorbu pamintului. Zau! P-un drum in dasis, la vechi alunis La picior da munte, pe dealuri marunte, Prin plaiuri tacute, da vinturi batute, Noaptea-n codrii ma apuca, codrilor le sunt naluca Naluca purtata, din vechi vremi uitata. Verde mugur brad da munte, pe dealuri marunte, Cu plaiuri tacute, da vinturi suflate si da ploi udate, Nedei si sintilii, iata, intre munti si deal, glas navalnic greu rasuna, din vazduh. Pretutindeni 'ncet s-aduna, la foc; da sub clar da luna! Hora apriga sa-ncinge, muntilor ii tie chinge, Sa unesc, si-n tara asta, cea da dincolo o trec, Tirg da dat. Da dind dai, muntelui pe loc te tai. Ii-esti! Towards the rocky spring, in the thick forest, thick and dark He left at dawn… dew and fog… not grazed yet, Dew on the feet, fog on the meat. Eighteen hours till sunset. Up in the sky, beams of the sun, daybreak A steep descent… the hazel wood’s green, the sycamore grove’s yellow. Green is the iris’s bud… shepherd am I, here, in the mountains. When the sun rises I take my flock on the balks When the moon rises I tell the woods good night And the leaf is swinging me, and the doina’s soothing me, And the thought is swinging me, and the pipe is soothing me. Fairy Belladonna, grass of the woods, flower of the woods, let me pick you up In moonlight, in the middle of the forest, in Their garden In the depth of a thick night, the lonely moon unstitches to let the spell take place. Masters of the Wind, Earth’s Enemies Stay behind me, show me my way; make the spell take shape, all by itself. On the high top hill, fog and darkness (negura) From deep down the valley, till far in the distance. From mountain to mountain, from realm to realm, from stone to stone (Mountains' lynx, forests' bears, beasts of the hills Foxes of the rocks, springs of the groves, all of them were gazing and wondering.) From within winds and whirlwinds thrown away towards the stars To measure the earth with his steps and the sky with his thought. On a path of the lost, towards Ursu Mare… up the Upper World. The near sky speaks the secret wisdom. (Woods were quaking, firs and elms were shaking, beeches and sycamores were bending, Cooling his forehead, kissing his hand, weeping upon him with their sigh.) His steps measure the earth, his lightning the sky. In the skies' grove… heart of the earth. Indeed! On a path through the thicket… at the old hazel wood At the foot of a mountain, on the lowest hills, Through silent fields blown by winds, Caught by night in the woods — I am their long-forgotten apparition. Green fir’s bud up in the mountains, on the lowest hills, On silent fields blown by winds, and by rains, Behold, between the mountains and the hills, a mighty voice is echoing from above. From everywhere they gather round the fire, in moonlight! Round dance begins, it holds the mountains, They become one, and bring the other land into this one, A trade! By giving thou give, you’re mountain’s own… you’re being it!
Перевод песни
Catre sipotu da piatra, din padurea deasa, deasa si intunecoasa Pleca dimineata, pa roua, pa ceata, pa roua nepascuta, Cu roua-n picioare, cu ceata-n spinare. Opspe suliti pin-n apus. Sus la naltu cerului, la razele soarelui, 'n revarsatu zorilor La greu coboris, verde alunis, galban paltinis. Foaie da mugur da stinjen eu - это baci aci la munte. Cind rasare mindru soare ias cu turma pe razoare, Cind rasare mindra luna zic, codrului noapte buna, Si ma leagana frunza, si m-adoarme lin doina, Si ma leagana gindu, si m-adoarme fluieru. Mindra matraguna, iarb-a padurii, floarea padurii, lasa-ma sa te culeg, Sub claru lunii, 'n mijlocu padurii, din gradina Dinsalor. La mijloc da noapte deasa, luna singura dascoasa, vraja sigura sa iasa. Stapinele ale vintului, Dusmanele ale pamintului Stati в urma-mi, calea da mi-i da, vraja da la sine sa facea. Pe nalt virf da magura, ceata si negura Da jos, jos din vale, pina hat ... в zare ... Si din munte-n munte, si din plai in plai, pina-n piatra-n piatra, (Muntii cu risii, codrii cu ursii, magurile cu fiarele, bitcele cu ciutele Stincile cu vulpile, dumbravi cu izvoarele, tati adinc priveau ... si sa minunau. В vinturi si-n volburi, din vinturi aruncat, si trimes, в putu cu jgheab Sa masoare pamintu, pamintu cu umbletu, si ceru cu cugetu. Si pre calea ratacitilor, inspre Ursu Mare ... 'n Tara da Sus. Ceru megies, sfatosenia graieste. (Codru sa cutremura, ulmi si brazi sa clatina, fagi si paltini sa pleca, Fruntea da i-o racorea, mina da i-o saruta si cu freamat da-l plingea.) Sa masoare pamintu, pamintu cu umbletu, si ceru cu fulgeru. В cringu cerului, din sorbu pamintului. Дау! P-un drum in dasis, la vechi alunis La picior da munte, pe dealuri marunte, Prin plaiuri tacute, da vinturi batute, Noaptea-n codrii ma apuca, codrilor le sunt naluca Naluca purtata, din vechi vremi uitata. Verde mugur brad da munte, pe dealuri marunte, Cu plaiuri tacute, da vinturi suflate si da ploi udate, Nedei si sintilii, iata, intre munti si deal, glas navalnic greu rasuna, дин ваздух. Pretutindeni 'ncet s-aduna, la foc; da sub clar da luna! Hora apriga sa-ncinge, muntilor ii tie chinge, Sa unesc, si-n tara asta, cea da dincolo o trec, Tirg da dat. Да dind dai, muntelui pe loc te tai. Ii-Эсти! К скалистой весне, в густом лесу, густой и темной Он ушел на рассвете ... роса и туман ... еще не паслись, Роса на ногах, туман на мясо. Восемнадцать часов до захода солнца. В небе, лучи солнца, рассвет Крутой спуск ... зеленый лес из орехового дерева, желтый цвет сикоморской рощи. Грин - бутон ириса. Пастух я здесь, в горах. Когда солнце поднимается, я беру свою стаю на перекладину Когда поднимается луна, я рассказываю лесу спокойной ночи И лист меня размахивает, а дойна успокаивает меня, И эта мысль меня размахивает, и труба успокаивает меня. Фея Белладонна, трава леса, цветок леса, позволь мне забрать тебя В лунном свете, посреди леса, в их саду В глубине толстой ночи одинокая луна размахивает, чтобы заклинание место. Властелины ветра, враги Земли Оставайся за мной, покажи мне мой путь; заставить заклинание сформироваться, само по себе. На высоком верхнем холме, тумане и тьме (негуре) Из глубины долины, пока далеко вдалеке. От горы до горы, от царства до царства, от камня до камня (Горная рысь, лесные медведи, звери холмов Лисицы скал, источники рощ, все они смотрели и интересно.) Из-за ветров и вихрей, брошенных в сторону звезд Чтобы измерить землю своими шагами и небом с его мыслью. На пути потерянного, к Урсу-Маре ... вверх по Верхнему Миру. Небо говорит тайной мудростью. (Вудс дрожал, ели и вяз встряхивались, буки и платаны были изгиб, Охлаждая лоб, целуя его руку, плачет от него вздохом.) Его шаги измеряют землю, его молнию неба. В небесной роще ... сердце земли. В самом деле! На пути через чащу ... в старой лесной древесине У подножия горы, на самых низких холмах, Через тихие поля, взорванные ветрами, Поймал ночью в лесу - я их давно забытое явление. Букет зеленой пихты в горах, на самых низких холмах, На тихих полях, ветром и дождями, Вот, между горами и холмами могучий голос эхом от выше. С каждым днем они собираются вокруг огня, в лунном свете! Раунд-танец начинается, он держит горы, Они становятся едиными и приводят в эту землю другую землю, Торговля! Предоставляя вам, вы сами горны ... вы являетесь этим!
