Clouseau - Casanova (Wen er maar aan) текст и перевод песни
На странице представлены текст и перевод с голландского на русский язык песни «Casanova (Wen er maar aan)» из альбомов «Clouseau30» и «Vonken & Vuur» группы Clouseau.
Текст песни
Heb je last van 't licht, misschien Of heb ik echt een traan gezien Dit liep anders dan verwacht En vluchten heeft geen zin meer Jij die niet eens zelf gelooft Wat je iedereen belooft Je bleef altijd zo koel, recht naar je doel Maar niet deze keer Casanova is verliefd Schrijft gedichten, schrijft een brief Wie had dit ooit gedacht, als de dood voor de nacht Als je niet in haar armen rust Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud Als er een ander je wakker kust Wen er maar aan, dit zal nooit overgaan Casanova Welkom in een nieuw bestaan Wen er maar aan Hoor ik daar een hart dat breekt Nu ze niet meer met je spreekt Ik herken je niet meer De held van weleer Hijst de witte vlag Casanova heeft verdriet Schrijft gedichten, schrijft een lied Wie had dit ooit gedacht, als de dood voor de nacht Als je niet in haar armen rust Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud Als een ander je wakker kust Wen er maar aan, dit zal nooit overgaan Casanova Welkom in een nieuw bestaan Wen er maar aan Casanova staart mistroostig in zijn wijn En hij zou zo graag niet meer Casanova zijn Casanova heeft pijn Wie had dit ooit gedacht, als de dood voor de nacht Als je niet in haar armen rust Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud Als een ander je wakker kust Wen er maar aan, dit zal nooit overgaan Casanova Welkom in een nieuw bestaan Wen er maar aan
Перевод песни
Свет беспокоит тебя, может быть. Или я действительно видел слезу? Все пошло не так, как ожидалось, И больше нет смысла бежать. Ты даже не веришь себе В то, что обещаешь всем, Ты всегда был таким крутым, прямо к своей цели, Но не в этот раз. Казанова влюблен, Пишет стихи, пишет письма, Кто бы мог подумать об этом, как о смерти на ночь? Если ты не покоишься в ее объятиях. Каждое утро холодно, тебе сто лет, Когда кто-то другой целует тебя без сна. Привыкай, это никогда не пройдет. Казанова. Добро пожаловать в новую жизнь! Привыкай к этому. Я слышу, как разбивается сердце, Теперь она больше не разговаривает с тобой. Я больше не узнаю тебя. Герой старого Подъема белого флага Казанова скорбит, Пишет стихи, пишет песню, Кто бы мог подумать об этом, как о смерти на ночь? Если ты не покоишься в ее объятиях. Каждое утро холодно, тебе сто лет, Когда кто-то другой целует тебя без сна. Привыкай, это никогда не пройдет. Казанова. Добро пожаловать в новую жизнь! Привыкай к этому. Хвост Казановы мрачен в его вине, И он хотел бы больше не быть Казановой. Казанова в боли. Кто бы мог подумать об этом, как о смерти на ночь? Если ты не покоишься в ее объятиях. Каждое утро холодно, тебе сто лет, Когда кто-то другой целует тебя без сна. Привыкай, это никогда не пройдет. Казанова. Добро пожаловать в новую жизнь! Привыкай к этому.